02- Ali / امام علی بن ابیطالب

بسم الله الرحمن الرحیم

بنام خداوند بخشاینده مهربان

السلام علیک یا امیرالمؤمنین  یاعین الله الناظره و یدالله الباسطة واُذُنهُ الواعیه

ای بهترین مردان عالم، عالم ترازعالمان، شجاعترازدلاوران، جنگجوترازرزمندگان و باتقواترازمتقیان ،سیدالاولیاء اخ الرسول وزوج البتول وسیف الله المسلول، نباء عظیم و صراط مستقیم و قرآن کریم .ای امام مسلمین و امیر المؤمنین و وصی رسول رب العالمین وقائد الغرالمحجلین، ریشه بر انداز کافران و شکنندۀ پشت فاجران و معدن اسرار و نورالانوار و مولود ، در خانۀ خدای ستار، اسم الله الاعظم و قرآن الاکرم و بیت الحرام و صفا و زمزم و صاحب عصا ومیسم ، درودخدای منان برتوباد.

شعر

ســلام ای حجت خلاق اکـبر
سلام ای عالم ازنامت معطر

سلام ای صاحب بیت ولایت
سـلام ای همسرزهرای اطهر

*–*–*–*–*–*

علی، بن ابی‌طالب :

متولد ۱۳ رجب سال ۲۴ قبل از هجرت ودر۲۱ رمضان ۴۰ قمری به شهادت رسید.
پسرعمو، داماد و نزدیکترین اصحاب محمدبن عبدالله، (پیامبر اسلام) و ازاهل بیت پیامبر است.
بنا بر روایات محمد او را به برادری خود برگزید و با او پیمان برادری بست.
او از دیدگاه اهل سنت چهارمین خلیفه مسلمانان و از نظرشیعیان بنابر وصیت و سفارش‌های محمد جا نشین پیامبرو امام اول شیعیان می‌باشد.
دو کنیه معروف او «ابوالحسن» و «ابو تراب» است و بین گروه‌های مختلف با لقب‌های گوناگونی (به مانند امیرالمومنین، اسدالله و حیدر کرار) خوانده می‌شود.
مدت خلافت وی ۵ سال (از ۶۵۶ م تا ۶۶۱ م.) بود.
او درشهر مکه به داخل خانه کعبه (خانه خدا) به دنیا آمد است.
پدرش ابوطالب و مادرش فاطمه بنت اسد بود.
در خانه محمد پرورش یافت و در حالی که حدود ده سال بیشتر نداشت، اولین مردی(از دید شیعه) بود که مسلمان شد.
علی زمانی که پیامبر درمکه مکرمه اسلام را تبلیغ می‌کرد و مورد آزار و اذیت مشرکان قرار می‌گرفت، یار و مددکار او بود.
هنگام هجرت محمد (ص)، علی به جای وی در بسترش خوابید تا نقشه قتل پیامبر را خنثی کند و او بتواند از مکه بگریزد، سپس امانات وی را ادا نمود و به همراه فاطمه زهرا ، مادرش (بی بی خدیجه) و زنی دیگر به شهر مدینه منوره هجرت کرد.
در سال دوم پس از هجرت محمد گفت که به فرمان خدا وی را به همسری دخترش فاطمه در می‌آورد که حاصل این ازدواج چند فرزند از جمله حسن و حسین بود.
در طول دورانی که پیامبر اداره جامعه مسلمانان در مدینه را بر عهده داشت علی او را یاری می‌کرد و در تمام جنگها  به جزجنگ تبوک شرکت داشت.
همچنین وی حامل تمامی پیام‌ها و دستورات او بود.
محمد هنگام بازگشت از آخرین حج خود درغدیرخم ، او را «مولای مسلمانان» معرفی کرد و مردم با او بیعت کرده و تبریک گفتند و این از دید شیعیان به معنی معرفی علی به جانشینی پیامبر است.
پس از درگذشت پیامبر در ماجرای انتخاب جا نشین پیامبربین او و خلیفه اول اختلاف رخ داد.
وی تا شش ماه از بیعت با ابوبکر سرباز زد و مدتی پس از درگذشت فاطمه زهرا به ظاهر با او بیعت کرد اما همچنان بر غصب خلافت از جانب وی عقیده داشت.
علی در دوران خلافت سه خلیفه اول جز درانتخاب خلیفه سوم فعالیت سیاسی نداشت و در جنگ‌ها شرکت نمی‌کرد و تنها در امور دینی، قضایی و سیاسی به خلفا مشورت می‌داد.
پس از قتل خلیفه سوم، علی با اصرار مردم خلافت را پذیرفت و از سال ۳۵ تا ۴۰ هجری قمری این منصب را بر عهده داشت.
وی با مخالفت برخی از بزرگان قریش و بی بی عایشه مواجه شد. این امر منجر به بروز سه جنگ جمل ، صفین و نهروان در دوران خلافتش شد.
نهایتا ابن ملجم مرادی یکی از بازماندگان خوراج نهروان درمسجد کوفه به هنگام نماز صبح با شمشیر زهرآلود فرق او را شکافت و دو روز پس از آن در ۲۱ رمضان سال ۴۰ هجری درگذشت.

علی پس از مرگش نیز تأثیر زیادی بر جامعه مسلمانان نهاد
از او احادیث ، سخنرانی‌ها، نامه‌ها، اشعار و دعاهای فراوانی بر جامانده‌است که در کتاب‌های مختلف نظیرنهج البلاغه  و غررالحکم به جای مانده‌ است
عموم مسلمانان او را برترین مفسر قرآن مجید و عالم ترین شخص به دانش فقه می‌ دانند
همچنین اکثریت صوفیه برای او مرتبه بالای ولایت را قائلند
فیلسوفان شیعه او را بنیانگذارفلسفه الهی می‌دانند
علاوه بر این مسلمانان او را به جهت کوشش‌های بیدریغ و از جان گذشتگیش در راه اسلام ارج می ‌نهند و همچنین به خاطر شجاعت، کرم، گذشت، عدالت و بزرگواری اش نسبت به مردم او را دوست می‌دارند
به همین جهت در دانش، فرهنگ و هنر مسلمانان آثار فراوانی در مورد او و برای او ایجاد شده‌است

***

گلچین احادیث حضرت علی بن ابیطالب علیه السلام

1 ـ  قالَ الاْمامُ علی – علیه السلام – :

اَلْعِلْمُ وِراثَهٌ كَریمَهٌ، وَ الاْدَبُ حُلَلٌ حِسانٌ، وَالْفِكْرَهُ مِرآهٌ صافِیَهٌ، وَ الاْعْتِذارُ مُنْذِرٌ ناصِحٌ، وَ كَفی بِكَ أَدَباً تَرْكُكَ ما

كَرِهْتَهُ مِنْ غَیْرِكَ.

«بحارالأنوار، ج 1، ص 169، ح 20»

امام علی – علیه السلام – فرمود:

علم؛ ارثیه ای با ارزش، و ادب؛ زیوری نیكو، و اندیشه؛ آئینه ای صاف، و پوزش خواستن؛ هشدار دهنده ای دلسوز خواهد بود. و برای با أدب بودنت همین بس كه آنچه برای خود دوست نداری، در حقّ دیگران روا نداشته باشی.

2 ـ  قالَ الاْمامُ علی – علیه السلام – :

اَلدُّنْیا تُطْلَبُ لِثَلاثَهِ أشْیاء:  اَلْغِنی، وَ الْعِزِّ، وَ الرّاحَهِ، فَمَنْ زَهِدَ فیها عَزَّ، وَ مَنْ قَنَعَ إسْتَغْنی، وَ مَنْ قَلَّ سَعْیُهُ

إسْتَراحَ.

«وافی، ج 4، ص 402»

امام علی – علیه السلام – فرمود:

دنیا و اموال آن، برای سه هدف دنبال میشود:
 بی نیازی، عزّت و شوكت، آسایش و آسوده بودن.
هر كه زاهد باشد؛ عزیز و با شخصیّت است، هر كه قانع باشد؛ بی نیاز و غنی گردد، هر كه كمتر خود را در تلاش و زحمت قرار دهد؛ همیشه آسوده و در آسایش است.

3 ـ  قالَ الاْمامُ علی – علیه السلام – :

ما مِنْ یَوْم یَمُرُّ عَلَی ابْنِ آدَم إلاّ قالَ لَهُ ذلِكَ الْیَوْمُ: یَابْنَ آدَم أنَا یَوُمٌ جَدیدٌ وَ أناَ عَلَیْكَ شَهیدٌ.فَقُلْ فیَّ خَیْراً، وَ اعْمَلْ

فیَّ خَیْرَاً، أشْهَدُ لَكَ بِهِ فِی الْقِیامَهِ، فَإنَّكَ لَنْ تَرانی بَعْدَهُ أبَداً.

«أمالی صدوق، ص 95»

امام علی – علیه السلام – فرمود:

هر روزی كه بر انسان وارد شود، گوید: من روز جدیدی هستم، من بر اعمال و گفتار تو شاهد می باشم. سعی كن سخن خوب و مفید بگوئی، كار خوب و نیك انجام دهی. من در روز قیامت شاهد اعمال و گفتار تو خواهم بود. و بدان امروز كه پایان یابد دیگر مرا نخواهی دید و قابل جبران نیست.