07- Baqer / امام محمد باقر

بسم الله الرحمن الرحیم

بنام خداوند بخشاینده مهربان

السلام علیک یا محمد بن علی، ایها الامام الباقر، یابن رسول الله ورحمت الله و برکاته

در آن روزگار که علم و دانش در بیابان جهل به خشکیدن گراییده بود، ناگهان چشمه جاری شکافنده علوم جوشیدن گرفت و جان جویندگان علم و معرفت و حقیقت را از زلال پر برکت خود سیراب ساخت . و مسلمانان با موجودیتش نشان افتخار بر گردن میآویختند و بر این پیشوای معصوم ، به خود میبالیدند . اومیگفت : حیاوایمان به هم وابسته اند، هرگاه یکی برود، دیگری هم درپی آن می رود

امام محمد باقر (ع) پنجمین اختر فروزان آسمان امامت، هفتمین گوهر عرش عصمت، شکافنده و تبیین کننده علوم اسلامی، می باشد. امامی که سراسر زندگیش نور بود، و همه لحظات عمر با برکتش، در راه ارشاد و هدایت انسانها به پایان رسید. امامی که از زمینه سازیهای پدرش امام سجاد (ع) در راستای معرفی مکتب تشیع، و مبارزه با طاغوتها، بهره برداری بسیار کرد، و با تربیت شاگردان برجسته، و تبیین فقه ناب اسلام و اهل بیت (ع)، بزرگترین قدم را برای شناسایی تشیع و مکتب اهل بیت (ع) برداشت

او تجسمی از ارزشهای والای انسانی، و کمالات اخلاقی بود و همه لحظه های زندگی درخشانش، درسهای بزرگ انسانی را الهام میبخشد. اوامام مومنان و پنجمین پیشوای عطوف شیعیان بود

روح بزرگش شاد باد

 

 

یا باقرالعلوم

ســــلام ای مصدر علم ومعانی              که در حـــکمت تو بهر بیکرانی

تحـیـت بـرتـو بادا یا مــحـــــمـد              که مـــولا و امام انـــس و جـانی

تـو نـور چـــــشم زین العابدینی              عـــــزیـز و رهـــــــــبر آزادگانی

تـو مـنـظـور رســـول راستــینی              تـو فــرزنــد امـام راســــــــــتانی

تـو در دنیای حکمت بی قــرینی              تــــــو در مــیدان دانـش پــهلوانی

تو فرمانـدار شهر علم و فــضلی             به قـــــرآن صـاحب نام و نــشانی

تـو بـاب رحـــمت آل رســــــولی            تـــو مــولای جـــمیـع شیــــــعیانی

توهــم در بـزم عاشورا شـریـکی            گـواه ظلـم و جـــــــور ناکــســانی

توهم بر سینه چندین داغ داری

گـواه قـتـل آن فـرزانـــــگانی

********